اندازهگیری خودکارامدی یادگیرندگان در محیط الکترونیکی بهکمک رفتار شبکهای آنان
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
نویسندگان
1دانشگاه تربیت مدرّس
2دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
شخصیسازی محیط یادگیری الکترونیکی یکی از موارد مؤثر در افزایش کارایی و بهرهوری یادگیرندگان است. یکی از عوامل تأثیرگذار بر تحقق یادگیری مؤثر، خودکارامدی یادگیرنده است که به باور افراد نسبت به تواناییهای خود برای انجام تکالیف اشاره دارد و به طور معمول از طریق پرسشنامه اندازهگیری میشود. در این میان جمعآوری اطلاعات فردی برای شخصیسازی چنین محیطهایی باید به صورت ضمنی انجام شود تا خللی در فرایند یادگیری آنها ایجاد نکند. هدف از این مقاله شناسایی سطح خودکارامدی یادگیرندگان در محیط یادگیری الکترونیکی است. بدین منظور رفتارهای مرتبط با خودکارامدی دانشجویان از پروندههای ثبت الکترونیکی آنان استخراج و با طراحی سیستمی فازی، سطح خودکارامدی هر یک از یادگیرندگان اندازهگیری شدهاست. مقایسه نتایج حاصل از «سیستم پیشنهادی» با نتایج ناشی از «پرسشنامة خودکارامدی تحصیلی» نشان میدهد دقت اندازهگیری سیستمِ فازیِ طراحی شده2/88% است وسیستم به خوبی توانسته سطح خودکارامدی یادگیرندگان را شناسایی کند.
کلیدواژه: یادگیری الکترونیکی، خودکارامدی یادگیرنده،رفتار شبکهای، نظریة فازی.
کلیدواژه: یادگیری الکترونیکی، خودکارامدی یادگیرنده،رفتار شبکهای، نظریة فازی.
کلیدواژه ها
موضوعات